یاس کبود

یادت همچون بهاریست که به آغوش می‌کشد ما را.

یاد شما

ابر را باران‌زا،

طبیعت را با طراوت،

نومیدی را به امید بدل می‌کند.

و چه زیبا خستگی‌های‌مان را می‌تکاند.

یادت چنین پر برکت است،

آمدنت با جهان چه می‌کند؟

آقای دلتنگی‌ها…

دل شهر بی تو گرفته است.

آسمان انگار قهرش گرفته.

و زمین جان از عابران گرفته.

و گمراهی لبخند از چهره گرفته.

و چقدر دل‌ها خاک گرفته است.

و چشم‌ها را پرده بی‌حیایی گرفته.

اینجا همه خسته‌اند.

ای باران پس از خشکسالی،

ای رحمت بی‌کران خدا،

ما همه چشم در انتظاریم. 🥺

#دلنوشته

#به_قلم_خودم

#تولیدی

#سلام‌علی‌آل‌یاسین